Biorąc pod uwagę rolę mięśni pęcherza w nietrzymaniu moczu, wyróżnić można trzy, występujące najczęściej schorzenia. Pierwszą z nich jest tak zwane wysiłkowe nietrzymanie moczu, związane najczęściej z niewydolnością zwieracza oraz mięśni dna miednicy. Schorzenie to dotyczy z reguły kobiet po porodzie oraz w okresie menopauzalnym. Może niekiedy wystąpić przy innych schorzeniach związanych z układem moczowo-płciowym. Mimowolne oddawanie moczu następuje podczas wysiłku fizycznego, w trakcie gwałtownych ruchów, a także podczas napięcia mięśni wywołanego między innymi śmiechem, czy kaszlem. Co ciekawe – oddanie moczu może być w tym wypadku spowodowane również pewnymi czynnikami zewnętrznymi, jak na przykład szum płynącej wody. Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest najczęściej diagnozowanym schorzeniem dotyczącym mimowolnego oddawania moczu.
Kolejnym rodzajem nietrzymania moczu jest tak zwane nietrzymanie moczu z parcia, związane ze złym funkcjonowaniem wypieracza. W przypadku tego schorzenia dochodzi do bezwiednych skurczów pęcherza odczuwanych jako silne parcie, co skutkuje niekontrolowanym oddawaniem moczu.
Wyróżnia się jeszcze mieszany typ nietrzymania moczu, który dotyka około 30% pacjentów. To schorzenie charakteryzuje się tym, że występują w nim zarówno cechy nietrzymania moczu wysiłkowego, jak i nietrzymania moczu z parcia.
Nietrzymanie moczu może być również problemem przemijającym i dotyczyć osób, które świadomie kontrolują opróżnianie pęcherza. Przyczyną takiego przemijającego nietrzymania moczu może być na przykład zapalenie pęcherza, działanie niektórych leków, zwłaszcza moczopędnych i rozluźniajacych mięśnie, picie napojów alkoholowych oraz zawierających kofeinę, które również wykazują działanie moczopędne, a także picie napojów sporządzanych z owoców cytrusowych, które w przypadku niektórych osób mogą doprowadzić do podrażniania pęcherza moczowego.